KAROL OLGIERD BORCHARDT

25 marca 1905r. Urodził się w Moskwie, syn Hilarego Borchardta i i Marii z Raczkiewiczów,

1911r. Przyjechał do Wilna.

1924r. Zdał maturę. 

1924r. Wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego. 

1925r. Został słuchaczem Szkoły Morskiej w Tczewie. 

1928r. Ukończył Szkołę Morską w Gdyni. 

1929-1930r. Rozpoczął służbę na morzu jako starszy marynarz na statku „Rewa”.

1931-1938r. Przeszedł różne szczeble morskiej kariery od asystenta pokładowego do starszego oficera.

1936r. Otrzymał dyplom kapitana żeglugi wielkiej. 

1938r. Zakończył na własną prośbę służbę na m/s „Piłsudski”. 

1938r. Rozpoczął pracę w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni. 

1939r. Wypłynął w ostatni rejs ćwiczebny „Daru Pomorza”. 

1942-1945r. Pracował w różnych instytucjach w Anglii. 

1949r. Wrócił do kraju na pokładzie statku m/s "Batory", pełniąc funkcję I oficera. 

1951-1954r. Uczył w Technikum Rybołówstwa Morskiego w Gdyni. 

1954-1968r. Uczył w gdyńskiej Szkole Rybołówstwa Morskiego. 

1955r. Wydał pracę Astronawigacja. 

1958r. Publikował artykuły w czasopismach "Morze", "Tygodniku Morskim", "Literach". 

1960r. Wydał książkę „ Znaczy Kapitan”. 

1963r. Wydał książkę „Krążownik spod Somosierry”. 

1968- 1970r. Prowadził wykłady na Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni. 

1986r. Wydał książkę „ Szaman morski”. 

1986r. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni. 

Twórczość 

• Znaczy Kapitan (1960; wspomnienia)
• Krążownik spod Samosierry (1963; wspomnienia)
• Szaman morski (1986)

Wydane pośmiertnie:

• Pod czerwoną różą
• Znaczy równik na rumbie
• Potem, potem
• Kolebka nawigatorów

Nagrody i odznaczenia

• Krzyż Walecznych (1920 i 1941)
• Złoty Krzyż Zasługi (1957)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1970)
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni za całokształt twórczości (1974)

PAWEŁ SZEFKA
 

27.07.1910 r. W Strzebielinie, w wielodzietnej rodzinie Jana i Joanny, urodził się Paweł Szefka.

1926 – 1931 r. Ukończył szkołę elementarną i uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Wejherowie.

Pracował zawodowo jako nauczyciel w Żukowie, a potem w Wejherowie.

1937 r. Rozpoczął współpracę z pismem „Klëka”

1939 r. Ukończył konserwatorium muzyczne w Katowicach.

1939 – 1945 r. Był oficerem polskim w niewoli niemieckiej. Prowadził działalność oświatową.

1947 – 1956 r. Nauczyciel Szkoły Podstawowej w Wejherowie.

1957 – 1962 r. Nauczyciel muzyki w Liceum Pedagogicznym w Wejherowie.

1962 – 1968 r. Wychowawca i dyrektor Domu Dziecka w Gdyni.

1967 r. Kończy Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Gdyni.

1968 – 1972 r. Prowadzi poradnię zawodową w Gdyni.

1972 r. Przechodzi na Emeryturę i pomaga w pracach Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki
Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie.

1987 r. Współtwórca Szkolnej Izby Pamięci i Tradycji Regionalnej przy Szkole Podstawowej
w Strzebielinie.

29.04.1991 r. W wieku 81 lat umiera i zostaje pochowany na cmentarzu w Strzebielinie.

Twórczość

1936 r. Wraz ze Zbigniewem Madejskim tworzą „Kaszubskie pieśni i tańce ludowe”

1937 r. Powstają:

• Kaszubska ballada „Wreżeca i Ostrzeca”
• Utwór „Dożynki – okrężne”
• Sztuka „Wesele na Kaszubach”

1938 r. Powstają sztuki:

• „Kosiôrze”
• „Obrzęd sianokosów”
• „Wyzwoliny Kosiarza”

1957 r. Pisze „Tańce kaszubskie”

1961 r. „Dëgusë” – zwyczaje kaszubskie dotyczące Świąt Wielkanocnych.